طلبگی تا اجتهاد

آنچه که لازم است عرض بکنم - که از همه‌ی این مطالب مهمتر است - نسبت حوزه‌های علمیه است با انقلاب و نظام اسلامی. هیچ کس در عالم روحانیت، اگر انصاف و خرد را میزان قرار بدهد، نمیتواند خودش را از نظام اسلامی جدا بگیرد. نظام اسلامی یک امکان عظیمی را در اختیار داعیان الی‌اللّه و مبلّغان اسلام قرار داده… این فرصت تا امروز کِی برای روحانیت وجود داشته؟
علاوه بر این، ابزارهای تسهیل‌کننده، مثل رایانه‌ها و ارتباطات اینترنتی و فضای مجازی و سایبری هم که الان در اختیار شماست![خطاب به روحانیون!).
اگر بتوانید اینها را یاد بگیرید، میتوانید یک کلمه حرف درستِ خودتان را به هزاران مستمعی که شما آنها را نمیشناسید، برسانید؛ این فرصت فوق‌العاده‌ای است؛ نبادا این فرصت ضایع شود. اگر ضایع شد، خدای متعال از من و شما روز قیامت سؤال خواهد کرد: از فرصت این همه جوان، این همه استبصار، این همه میل و شوق به دانستن، شما برای ترویج معارف اسلامی چه استفاده‌ای کردید؟ نظام اسلامی یک چنین خدمتی به ما معممین و روحانیون کرده. مگر میتوانیم خودمان را کنار بگیریم؟
بیانات در دیدار علما و روحانیون خراسان شمالی 19/07/1391

جستجو

بایگانی

نويسندگان

پربحث ترين ها

رسانه های همسو

۲

۵ ویژگی برجسته و مهم آیت الله العظمی بهبهانی(ره)

 هویت طلبگی آشنایی با اساتید و بزرگان حوزه علمیه بزرگان

//bayanbox.ir/view/4447428545103614872/%D9%BE%D9%86%D8%AC-%D9%88%DB%8C%DA%98%DA%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D9%87%D8%A8%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C.png

بسم‌الله الرّحمن الرّحیم

قال‌الله تعالی: یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ دَرَجاتٍ.

برگزاری همایش بزرگداشت فقیه متضلّع و مرجع عالیقدر مرحوم حضرت آیت الله العظمی آقای حاج میرسید علی موسوی بهبهانی«قدّس‌سرّه‌الشریف»که در چهلمین سال ارتحال آن عالمِ جامعِ عامل، و در حوزه علمیه اصفهان برپا می‌گردد، اقدامی به حقّ، شایسته و بمنزلۀ یادکردی سپاسگزارانه از خدمات والای آن فقیه فقید به این حوزۀ مبارکه در دهۀ آخر عمر پر برکت ایشان است.

مرحوم آیت الله العظمی بهبهانی«رضوان‌الله‌علیه» اگرچه عالمی متبحّر و جامع معقول و منقول و تربیت شدۀ علمی و عملی بزرگان عالی مقداری همچون حضرات آیات‌الله العظام جناب آخوند صاحب کفایه و جناب سید صاحب عروه «قدس‌سرّهما» است و خود نیز محقّقی خبیر و دانشمندی کم نظیر و عالمی طراز اوّل به شمار می‌آید و نبوغ ویژه و فکر نقّاد و ذهن وقّاد ایشان، باعث احاطۀ علمی و قدرت حفظ و بیان و استحضار به معارف الهی و جامعیّت در علوم از تفسیر و فقه و اصول گرفته تا فلسفه و کلام و عقاید و تا لغت و ادب و علوم بلاغی گشته بود، امّا با این همه در زندگی سراسر خیر و برکت این فقیه پارسا پنج نکتۀ نورانی و درس‌آموز می‌درخشد که شایان توجه و اقتداء است:

نخست:

آن که بخش‌های اعظم عمر شریف این عالم عامل در هجرت برای تعلیم علوم الهی و تربیت فضلاء و روحانیون گذشته است و در غیر از شهر بهبهان که مسقط الرأس ایشان بوده، از رامهرمز و اهواز گرفته تا بروجرد و اصفهان و حتی نجف اشرف و کربلای معلّی، خیل کثیری از روحانیت از محضر پرفیض ایشان مستفید و مستفیض گشته‌اند و به مصداق«طبیب دوّار بطبّه» در هرکجا که دست نیازی به سوی آن بزرگوار دراز شده است، آن را اجابت کرده و اگرچه همین دور بودن از مرکزیّت حوزه علمیه، باعث گشت تا قدر واقعی ایشان مجهول بماند، امّا گویی پدیدۀ مقّدس هجرت، جزئی از زندگانی پربار و برکت این عالم مهاجر الی‌الله گشته بود و به شیوۀ پیامبران خدا با ندای: «انّی مهاجر‌ُ الی ربّی انّه هو العزیر الحکیم» به ایفای مسئولیت خطیر تبلیغ رسالات الهی و صیانت از دین و معارف دینی می‌پرداخت و البته خداوند سبحان نیز الطاف خاصّۀ خود را بر ایشان نازل کرده بوده «وآتیناه اًجرهُ فی الدنیا و انه فی الاخرة لَمِن الصالحین».

دوّم:

مقام معنوی و صفای باطن و تزکیۀ روح و خالی بودن از هوای نفس و آراستگی به فضایل الهی و انسانی نظیر تواضع و صبر از جملۀ ویژگی‌های بارزِ این عالم عامل بوده و ایشان در این جهت مشارٌ بالبنان بودند و این مرتبت، همان چیزی است که نیاز اصلی امروز و همیشۀ ما در حوزه‌های علمیه و مایۀ اعتماد و تکیه اجتماع مردم به روحانیت و عامل تزکیه و سازندگی روحی مخاطبان ماست.

همین مرتبت شایستۀ معنوی در کنار مقام والای علمی باعث شده بود تا آیت الله العظمی بهبهانی از جایگاه و حرمت ویژه‌ای در میان همۀ مراجع عظام وقت و علمای اعلام بلاد برخوردار باشند، چنان‌که به عنوان نمونه، استاد عظیم‌الشأن، حضرت امام راحل«قدس‌سرّه‌الشریف‌» نیز احترام فوق‌العاده‌ای برای ایشان قائل بوده و با عنوان تکریم آمیز سیدالعلماء از این فقیه عالی مقدار نام می‌بردند.

سوّم:

روحیۀ مردمی و اجتماعی این مرجع بزرگوار و برکنار نبودن از اجتماع و توجه ایشان به نیازهای طبقات گوناگون مردم، سبب پدید آمدن آثار پرخیر و برکتی گردید که از جملۀ این آثار، تأسیس مساجد و حسینیه‌ها و کتابخانه و درمانگاه و مسکن برای طبقات ضعیف و آسیب دیده در شهرهای مختلف خصوصاً در منطقۀ خوزستان و نیز در اصفهان است و از اهمّ این خدمات در بُعد حوزوی هم تأسیس مدارس علمیه متعدد است که تا به امروز منشأ و جایگاه تربیت فضلاء و روحانیون در استان خوزستان بوده و ان‌شاء‌الله برکات آن روز افزون خواهد بود.

چهارم:

مراتب ارادت خاصۀ این عالم بزرگوار به آستان رفیع ولایت و امامت و دلدادگی ایشان به ساحت قدس حضرات اهل‌بیت عصمت و طهارت«علیهم صلوات الله»، نیز کم نظیر بوده است.

در این جهت، کتاب شریف و ارزشمند «مصباح الهدایه فی اثبات الولایه» که از بهترین کتب دربارۀ امامت و اثبات ولایت ائمه اطهار «علیهم السلام» از طریق آیات بیّنات قرآن کریم و اخبار و روایات شریف عترت طاهره است و از زمرۀ برترین کتاب‌های اربعین حدیث می‌باشد، گواه صادقِ شیفتگی عالمانه و آگاهانه ایشان به محضر آل الله است و چنان‌که از خاتمۀ این کتاب پر ارج معلوم می‌شود، تألیف آن در کربلای معلی و در جوار عتبۀ مقدسه حضرت سید الشهداء«ارواحناه فداه» پایان یافته است و به حق باید آن را از عنایات آن امام همام به مرحوم آیت الله العظمی بهبهانی«قدس‌سرّه» به شمار آورد.

پنجم:

همراهی و حمایت این فقیه والاقدر از نهضت شکوهمند امام راحل عظیم الشأن از جملۀ همراهی‌های اولیّه بوده و از مخالفت علنی و مکتوب ایشان با لایحۀ تشکیل انجمن‌های ایالتی و ولایتی در سال 1341 آغاز و سپس با هدایت و رهبری مردم و روحانیت خوزستان برای اعتراض به وقایع اسفناک 15 خرداد سال 1342 و آنگاه هجرت به همراه سایر مراجع و علماء بلاد به تهران برای آزادی امام راحل و پس از آن با صدور اعلامیه‌های شدید اللّحن علیه دستگاه حاکمه و تصریح به فاسد بودن و استعماری بودن دولت و حکومت و نیز محکومیت رژیم غاصب اسرائیل در سال‌های بعد ادامه می‌یابد که باعث اهانت و احضار ساواک به این مرجع عالیقدر گردید. همۀ این اقدامات حاکی ار روشن بینی این فقیه والامقام و روحیۀ ایستادگی در برابر ظلم و بیداد و شیوۀ اصلاح‌گری اجتماعی ایشان دارد که این نیز بسیار درس‌آموز است.

و امّا حضور ده ساله ایشان در حوزه علمیۀ اصفهان که همه ساله در شش ماه از سال و در دهۀ آخر عمر شریف ایشان تکرار می‌گردید، به حقّ مایۀ رونق هر چه بیشتر این حوزۀ مقدسّه در آن زمان بوده و علماء اعلام و فضلاء و روحانیون و نیز عموم مردم و مؤمنین اصفهان، مقدم ایشان را گرامی می‌داشتند و از برکات وجود مبارک این فقیه مهاجر الی الله بهره می‌جستند و از این جهت ایشان را بر حوزه علمیۀ اصفهان و بر تحکیم موقعیت دینی و مذهبی این سامان، حقّی فراموش ناشدنی است و باید گفت این حضور پربرکت البته باعث شد تا منزلت علمی مجهول این مرجع جامع متضلّع، قدری آشکار گردد، هرچند شایسته است تا آثار غیر مطبوع ایشان و از جمله تقریراتی که از دروس اساتید عالیقدر خود داشته‌اند، به همّت بیت محترم و شاگردان ایشان به زیور طبع آراسته گردد تا حوزه‌های علمیه از برکات آن برخوردارگردند.

در خاتمۀ سخن لازم می‌دانم ضمن درود و سلام به روح مطّهر آن فقیه پارسا و عظیم‌القدر، از همۀ متصدیان و مسئولان برگزاری این همایش و نیز از عموم شما شرکت‌ کنندگان گرامی خصوصاً میهمانان مکّرمی که از حوزۀ علمیه مقدسه قم و حوزۀ علمیه اهواز در این مراسم تشریف فرما شده‌اند و به‌ویژه علماء اعلام«دامت برکاتهم» صمیمانه تشکر و قدردانی کرده و علّو درجات مرحوم آیت‌الله العظمی آقای بهبهانی«قدس‌ الله روحه» و توقیق روز افزون همگان را مسألت نمایم. . والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته.

حسین‌  المظاهری‌

11 / ربیع‌الاول /‌ 1437

2/10/1394

نظرات (۲)

  1. سلم علیکم
    به کتاب الاشتقاق ایشان چطور میشه دسترسی پیدا کرد ؟؟
  2. کتب علمی ایشان نیز همچون شخصیتشان ناشناخته مانده است.
    از آن جمله است کتاب الاشتقاق در علم اصول که بسیار قابل استفاده است.