آنچه که لازم است عرض بکنم - که از همه‌ی این مطالب مهمتر است - نسبت حوزه‌های علمیه است با انقلاب و نظام اسلامی. هیچ کس در عالم روحانیت، اگر انصاف و خرد را میزان قرار بدهد، نمیتواند خودش را از نظام اسلامی جدا بگیرد. نظام اسلامی یک امکان عظیمی را در اختیار داعیان الی‌اللّه و مبلّغان اسلام قرار داده… این فرصت تا امروز کِی برای روحانیت وجود داشته؟
علاوه بر این، ابزارهای تسهیل‌کننده، مثل رایانه‌ها و ارتباطات اینترنتی و فضای مجازی و سایبری هم که الان در اختیار شماست
۲۱
فروردين ۹۴
آموزش تجزیه و ترکیب، قسمت هشتم
بهنام نوذری (سردبیر)
علمی صرف نحو 1 آموزش تجزیه و ترکیب لغت
دریافتقد افلح من زکّاها
جزء |
تجزیه |
ترکیب |
قد(1) |
حرف تحقیق، غیرعامل، مبنی بر سکون |
- |
افلح(2) |
فعل، ماضی، صیغه 1، ثلاثی مزید باب افعال، لازم، صحیح و سالم، مبنی، معلوم |
فعل و فاعلش «من» |
من |
اسم، مفرد، مذکر، معرفه، مبنی |
فاعل و محلا مرفوع |
زکّی(3) |
فعل، ماضی، صیغه 1، ثلاثی مزید، باب تفعیل، ناقص یایی، متعدی بنفسه، مبنی |
فعل و فاعلش هو مستتر عائد به من، جمله زکاها صله برای من |
ها |
اسم، ضمیر متصل منصوبی، مبنی، مفرد مؤنث غائب، معرفه، مبنی بر سکون |
مفعول به و محلا منصوب |
(1) قد:
- حرفی است که بر سر فعل ماضی درآمده و به معنای تأکید است، حتماً، قطعاً، مانند: قد حضر صاحبی: همانا دوست من حاضر شد و آمد.
-
بر سر فعل مضارع درآمده و دو معنا دارد احتمال و شکل وقوع:
- احتمال وقوع: مانند: قد یَحضُرُ أخی: احتمال دارد که برادرم بیاید
- شکل وقوع: مانند: قد یَجودُ البخیلَ: به ندرت میشود که بخیل سخاوت به خرج دهد.
- گاهی اسم فعل است به معنای بس است و کافی است. مانند: قدنی درهمٌ: یک درم مرا بس است.
(2) وسیط 700
مشاهده میشود که لازم است.
(3) وسیط 396
مشاهده میشود که متعدی به نفسه است.
آخرین مطالب برگزیده
